آیین نامه طرح هندسی راه های ایران

نشریه ۴۱۵(آیین نامه طرح هندسی راه های ایران)

۱-۱ سابقه
سابقه تهیه و ابلاغ آیین نامهها و معیارهایى براى طرح هندسى راه ها بر اساس نهاد مسئول به شرح ذیل میباشد:
۱-۱-۱ وزارت راه و شهرسازی (وزارت راه و ترابری)
– ابلاغیه فنى شماره ۸ – سال ۱۳۳۶
– دستورالعمل هاى فنى طرح هندسى راه، آزادراه و تونل، موسسه بِ ث ا اُ ام – سال ۱۳۵۸
۲-۱-۱ معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور (سازمان مدیریت و برنامهریزى کشورسازمان برنامه و بودجه)
– چکیده اى از معیارهاى طرح هندسى راه ها و تقاطع ها – نشریه شماره ۸۸ – سال ۱۳۶۴
– معیارهاى طرح هندسى راه هاى اصلى و فرعى – نشریه شماره ۸۵ – سال ۱۳۶۵
– معیارهاى طرح هندسى تقاطع ها – نشریه شماره ۸۷ – سال ۱۳۶۷
– آییننامه طرح هندسى راه – نشریه ۱۶۱ – سال ۱۳۷۵
– آییننامه طرح هندسی راه روستایی – نشریه ۱۹۶ – سال ۱۳۷۸
۲-۱= هدف از آیین نامه طرح هندسى راه و بازنگرى آن
پروژه هاى راه سازى به منظور ایجاد شرایط ایمن و راحت براى استفاده کنندگان از راه هاى کشور انجام مى شود، به نحوى که در آن، نیازهاى اجتماعى، اقتصادى و زیست محیطى به شرح زیر به طور کامل رعایت شده باشد.
الف – نیاز به حمل و نقل ایمن، راحت، سریع و ارزان
ب – دستیابى به نیازها و هدف هاى استفاده کنندگان
پ – توجه بیشتر به نیازهاى استفادهکنندگان آسیبپذیر
ت – در نظر گرفتن هزینه ها و ارزش هاى حفظ محیط زیست و منظرآرایى
ث – برنامه ریزى بر اساس امکان هاى مالى، بودجه و اعتبارات قابل دسترسى واقعى
ج – هزینه نگهدارى باید در طرح راه ها به این مسئله که ایجاد ارتباط مورد نظر، چه هزینه هایى از سرمایه گذارى را به خود اختصاص مى دهد و بازده آن در کل سیستم ارتباطات به چه میزان است، توجه کافى مبذول داشت تا اولویت راه مورد نظر در کل سیستم راه سازى کشور از نظرمنافع، اهداف و ارزش هاى اجتماعى و ملّى معلوم شود.
در مطالعات راه باید هماهنگى طرح هندسى با نیازمندى هاى حجم ترافیک در ساعت طرح، با توجه به طبقه بندى عملکردی وشرایط محیطی راه و هم چنین انواع وسایل حمل و نقل براى دستیابى به هدف نهایى که همان افزایش امکان تحرک و ایمنى
بهره بردارى از راه است، مورد نظر باشد.

۱-۲ تعریف ها
بعضى از واژه هاى مهم به شرح زیر تعریف شده است:
۱-۱-۲  انواع راه ها
آزادراه
راه شریانی با یکی از عملکردهای ذیل:
الف- جزئی از شبکه راههای ملی است.
ب- ایجادکننده دهلیز سفرهای عبوری از کشور و داخل کشور است.
ج- ارتباط بین مراکز استانها و یا شهرهای بزرگ داخل کشور را برقرار میکند.
با حداقل چهار خط عبور (دو خط عبور در هر طرف) که مسیرهاى رفت و برگشت از هم جدا، دو طرف آن محصور و بدون تقاطع ۱ بوده و در آن دسترسی با کنترل کامل است. عبور پیاده، دوچرخه، سایر وسایل نقلیه غیرموتورى و در موردهایى عبور تمام یا بخشى از وسایل نقلیه تجارى ممنوع است.