رئالیسم به معنای واقعیت گرایی تفکری است مبنی بر این اعتقاد که وجود و هستی اشیاء و پدیده ها مستقل از ادراک و حواس بشر است یعنی شیوه ای است.
در آن هنرمند باید در نمایش طبیعت( طبیعت بدونِ انسان و با انسان) از هرگونه “احساساتی گری” خودداری کند.
در زمینه هنر و ادبیات ، رئالیسم شیوه ایست که به تجسم حقایق و واقعیت ها می پردازد .
سبک نقاشی رئالیسم نقطه مقابل سبک رومانتیک قرار دارد.وجه تمایز عمده رئالیسم ( دقیقاً رئالیسم قرن نوزدهم ) که در اینجا مورد گفتگوی ماست رئالیسم نیمه قرن نوزدهم و نماینده اصلی آن ( کوربه ) از هر گونه خوشایند کردن مضامین می پرهیزد ، شعار پردازی نمی کند و وعده های شیرین نمی دهد ، واقعیت را همان گونه که هست می نمایاند .
مهم ترین شاخه رئالیسم قرن نوزدهم رئالیسم اجتماعی است که به گفتگو از مسائل اجتماعی و سیاسی می پردازد . همچنانکه در بالا اشاره کردیم نماینده اصلی رئالیسم( گوستاو کوربه) نقاش بزرگ فرانسوی و ( ایلیارپین ) نقاش روسی است.
نقاشان معروف سبک رئالیسم در اورپا:
گوستاو کوربه، ژان فرانسوا میله، انوره دومیه، ادوارد مانه و هنرمندان معروف روسی: ایوان شیشکین، ایلیار پین، کرامسکوی، می باشند.
