موسیقی،معماری واندوخته های فرهنگی:  

  میزان وتوان اثرگذاری فراورده های موسیقی و معماری براساس تجربه،قابل شناخت است. هر فرد زمانی که با یک بنای ناشناخته یا یک اثر موسیقی که تا حال ان را نشنیده است،روبرو می شود،با توجه به اندوخته های فرهنگی خود،برداشت های متفاوتی از ان دارد که می تواند از اندوخته های او از طریق اموزش باشد ویا قرارگیری در محیط وخوداموزی.به طور کلی اموزش به صورت فردی وتجربی،علاوه بر ثأثیرگذاری بیشتر و دید متفاوت تر نسبت به موسیقی ومعماری،از حالت تعلیمی وآموزشی هر دوی این هنرها،موثرتراست.

 اینگونه میتوان گفت :همانطور که در موسیقی،شکل را نمی توان با هر نوع آلات موسیقی نشان داد در معماری هم نمیتوان با هر ماده ای به هدف طراحی معمارانه پاسخ گفت بنابراین هر مفهومی نیازی به ابزار خاصی دارد تا به صورتی کارآمد باشد. شکل در فراورده ی موسیقی یا معماری زمانی کارآمد است ومی تواند احساس فرد را درگیر نماید که در ان به روند و چگونگی انتقال مفهوم از افریننده ی اثر به بهره گیرنده از ان،توجه شده باشد.شکل یک فراورده ی  معمارانه از راه چشم وشکل یک فراورده ی موسیقیایی از راه گوش،روی یک فرد تأثیر می گذارد ودر واقع این دو،راهی برای ارتباط افراد با معماری وموسیقی است.

 ابزار،از طریق شکل وعناصر سازنده ان شکل به صورتی تأثیر گذار حاصل می شوند به گونه ای که تأثیرات محیط در ان ها جلوه ی کمتری دارد وفرد برای یافتن مفهوم،از عناصر سازنده ی خود شکل بهره می گیرد.از جنبه ی دیگر در یک اثر،گزینش ها واعمال سلیقه ها ی فردی ای که سازنده روی تک تک عناصر سازنده ی اثر دارد،مورد اهمیت اند خواه سازنده ی این اثر یک معمار باشد ویا یک  موسیقی ساز.این انتخاب و اعمال سلیقه براساس بررسی های بسیار زیاد در ذهن افریننده ی موسیقی ومعماری وروی ابزار فنی موجود،انجام می گیرد که در این روش،بررسی هایی که تصور ذهنی را به تصاویری عینی،تبدیل می کنند مد نظر می باشد. 

به طور کلی قصد ما نشان دادن این است که معماری و موسیقی در چه مفهوم و مقیاسی به یگانگی میرسند و در کدام مقیاس ها برعکس–دومقوله ی کاملا متفاوتند .

در دو ساختار متمایز معماری و موسیقی دو گونه ماده که ذاتا متفاوتند به کار برده شده اند.متفاوت بودن این دو سبب شده که معماران و موسیقی سازان به یکدیگر پشت کنند و وجود باورهای مشترکی را نادید بگیرند که این دو را به هم پیوند می دهد . هم پیوندی مفهومی هم ساختاری و می توان گفت پیوندی شالوده ای!

 معماری موسیقی منجمد است !

این دو هنر دارای اشتراکات زیادی هستند با این که در ظاهر از هم خیلی دورند .

با این توضیح که عنصر موسیقی صوت است و عنصر معماری حجم و مصالح است ولی موسیقی هم .معماری است که در حرکت زمان صورت میگیرد .

این در حالی است که ریتم مهمترین نقطه مشترک بین موسیقی و معماری استو واژه هایی چون حجم و فضای صوتی در همر دوی آنها مطرح می شود.

تشابه فواصل بین نغمه های موسیقی با فواصل و ابعاد در معماری از عناصر مشترک بین موسیقی و معماری هستند .ابعاد در هنر معماری با هم تناسبات طلایی دارند و فواصل موسیقیایی و نغمات هم نسبت به هم دارای تناسبات طلایی میباشند.اگر این نسبت ها با هم هماهنگ باشند می توان گفت که این موسیقی و معماری برای هم ساخته شده اند و در اصطلاح این معماری کوک است !

با استفاده از موسیقی در یک بنای تاریخی میتوان رابطه ی احساسی موسیقی را با آن فضای معماری درک کنیم به طور مثال د ریک بنای تاریخی ایرانی پخش موسیقی کلاسیک غربی به شما احساس حضور در یک کلیسا را القا می نماید.

متاسفانه در حال حاضر فضاهای شهری ما نیز ناهماهنگ و ناکوک است و هر قسمتی سبک و شیوه ی خود را دنبال میکند .در یک قالب کلی میتوان گفت :

معماری هندسع مکان است و موسیقی ریاضی زمان !

موسیقی ایستا نیست اما معماری ایستاست .برخورد دو علم مشترک ریاضی و هندسه که هر دو برگرفته از طبیعت هستند به نحوی در معماری و موسیقی سازگاری ایجاد می کند .ماهمه معمار هستیم و می دانیم اساس معماری به نوع دید طراح اثر و نوع نیاز مصرف کننده از آن بر میگردد همانطور که در موسیقی نیز اساس بر نوع نگاه موسیقیدان و خالق اثر و نوع مخاطب بنا می شود.

به طور کلی ما در هر دو هنر معماری و موسیقی از ۱ (یک) که همان نقطه ی توحیدی عالم است حرکت و به اعداد ۲و۳ میرسیم که تشکیل دهنده ی تمامی ریتم های موسیقیاییی است و در معماری نقطه ی اعجاز فرکانس های نوری که طو لعرض و ارتفاع را تعریف می کنند .احساس زیبایی را القا می کند.

معماری ایجاد فضای مادی و معنوی میکند اما موسیقی فقط فضای معنوی ایجاد میکند به عبارت دیگر موسیقی معماری زمان است و معماری موسیقی مکان !

ریتم چیست؟

در معنای کلی ریتم به میزان تغییرات کشش نتها در طول اجرای قطعه موسیقی گفته می شود.

هارمونی چیست ؟

به میزان تغییر آکوردها در طول اجرای قطعه موسیقی هارمونی اطلاق میشود.

پروژه موسیقی و معماری شهر بوشهر

سازه های معماری بافت سنتی بوشهر همچون نمادی عرفانی در پیکره ی شهرافریده شده اند.بناها علاوه بر باطن بسیار زیبا وغنی دارای نمایی ساده اما شگفت انگیزند که نمایانگر معماری مفهومی اصیل است.ما می توانیم با نگاه کردن به ساختمان های بافت عرفانی-سنتی بوشهر اهنگ های ماورایی ان را زمزمه کنیم زیرا که در معماری بوشهر موسیقی وریاضیات تلفیقی زیبا را نمایش میدهد در واقع موسیقی به معماری ومعماری به موسیقی پیوند خورده است.لذت  هارمونی که چشم هنگام نگاه کردن بر ساختمانهای بوشهر تجربه می کند به علت استقرار بازشوها وپنجره ها در نما وترکیب زیبای فضاهای پر و خالی با یکدیگر است که مشابه هارمونی موسیقیایی معنی است.این بازشوها به دست توانای معماران هنرمند در قالبی هارمونیک نصب شده اند هر ساختمان دو یا سه طبقه ی بافت قدیم بوشهر همچون خطوط نت نویسی است که معمار بر ان نت های خود را در قالب بازشوها با ضرب اهنگی ویژه نقش زده است.تکرار در غالب ریتم یا ضرب اهنگ هم در معماری وهم در موسیقی به عنوان اصلی بی نهایت ساده از اصول ترکیب بندی،محسوب میشود که افرینش این ضرب اهنگ در معماری بوشهر توانسته است معماری بوشهر را از حالتی تکراری و تسلسل وار خارج وبه وحدت برساند وحدتی بسیار منسجم ودر نهایت می  توان انتظار داشت همه ی معمارها ، موسیقیدان هم باشند ولی انتظار اینکه یک خالق معماری در عصر حاضر یک شنونده ی خوب موسیقی هم باشد دور از ذهن نیست.